donderdag 20 juli 2006

Ce n'est pas nostalgie, c'est ma vie


Er zijn nog meer economen dan de in Amerika werkende Engelsman Ronald Coase geinspireerd door graanvelden. Maar voor ik dat lijstje afmaak even naar de NRC van vandaag. Daar is het voor wie in landbouw en platteland geinteresseerd is, nog geen komkommerseizoen. Op de opiniepagina drie ingezonden stukken met reacties op het stuk van Herman Versteijlen - waar ik in het weekend hier al over blogde. Aanbevolen voor de disussie, hoewel het met nieuwe argumenten wel meevalt. De teneur is in de lijn van de suggesties van OECD's Stefan Tangermann en ook het commentaar dat ik eerder in Eurochoices zette: betaal maar gewoon de kostprijs voor diensten van boeren die anders niet tot stand komen en maatschappelijk wel gewenst zijn. En dat kan nationaal. Targetting in het jargon.
Verder de nodige nostalgie op de achterpagina: er blijkt in Frankrijk een film uit over een 75 jarige boer uit Normandie, die nog net zo werkt als zijn vader. Machines uit de jaren vijftig, woont met twee zussen op de boerderij, de vier Normandische koeien zijn net de deur uit. Boer Paul is nu filmster. Kaskraker in Cherbourg en wijde omgeving. Het is geen nostalgie zegt hij, het is mijn leven. De film heet dan ook Paul, c'est ma vie. De filmmaker komt uit hetzelfde dorp. Het doet daarmee sterk denken aan de debuut film van Jos de Putter uit 1993: Het is een schone dag geweest - over de laatste dagen van zijn ouders op hun Zeeuwsvlaamse boerderij. Geweldige film - kan die op DVD?
Ter illustratie daarom nog maar iets uit www.reclamearsenaal.nl
O ja, en het FD van vandaag meldde in het kader van de droogte dat de Franse landbouw de grootste watergebruiker in de Europese landbouw. Of de olijfbomen terug kunnen komen in plaats van de mais.

Geen opmerkingen: