Het KZGW stuurde weer een aflevering van zijn periodiek Zeeland met interessante artikelen over de vondst van een zeevarken (een tuimelaar) en hoe dat in de Middeleeuwen werd afgehandeld, over de Vrede van Parijs (volgend jaar 700 jaar opheffing van de grens tussen Zeeland Beoostenschelde en Bewestenschelde).
En ook wat boekbesprekingen. Voor wie iets met Noord-Beveland heeft is er nu een boek van 5 kg. En Frans de Klerk publiceerde In de polder bij elkander, het levensverhaal van Jan van den Bosch, een zoon van de tweede directeur van De Polder [wat lokaal staat voor de Wilhelminapolder), die niet ouder dan 20 werd maar wel reisde en naar huis schreef. Als hernhutter was de kostschool in Duitsland, hij studeerde in Leiden en trok naar de VS. Voor wie in de directeuren-dynastie van de Wilhelminapolder geinteresseerd is.
Interessantst is wellicht de bespreking van het boek over het werk van Nico de Jong. Als landschapsarchitect is hij de man die verantwoordelijk is voor het inrichten van de ruilverkavelingsprojecten in Nederland als ook Deltawerken projecten als het Veerse Meer. De Jong leerde het vak na zijn MULO-opleiding in de praktijk en een van zijn eerste grote opdrachten was de ruilverkaveling van Walcheren. Maar hij tekende ook voor de Flevolandse IJsselmeerpolders. Hij werd uiteindelijk hoogleraar in Wageningen. Hij botste overigens met de RPD omdat hij suburbanisatie met snelwegen en spoor naar de stad wel een goed idee vond. En de Jonge werkte vooral in laag Nederland. "Achter de IJssel begint Oost-Europa, zo vond hij. Laat Poetin heb boek maar niet lezen.
En mooi boek naar ik uit de recensie begrijp, met kaarten van al zijn projecten en hedendaagse foto's. Waaruit blijkt dat al zijn werken nogal op elkaar lijken. Het typische ruilverkavelingslandschap. De recensie is van Ad Beenhakker, het boek heet Luisterrijk Cultuurlandschap en is van de hand van Yvonne Horsen-van Santen. Uitgeverij Blauwdruk, Wageningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten