zaterdag 4 juli 2020

Bangladesh

Interessant verhaal in de nieuwste uitgave van Vork. Onder de titel "Groene revolutie drijft economische ontwikkeling Bangladesh" beschrijft Dirk Bol hoe Oost-Pakistan zich sinds 1971 ontwikkeld heeft. Een klassiek mechanisme dat we ook kennen uit Vietnam en onze eigen Middeleeuwen.
De landbouw als basis, wegnemen van handelsbelemmeringen (in dit geval o.a. invoer van kleine tractoren die de ossen vervingen, waarbij het hielp dat die dieren nogal eens verdronken bij een cycloon), markthervormingen, betere (vaak lokale) rijstvariëteiten, kunstmest, irrigatiepompen en daarmee 2 en soms 3 oogsten per jaar. De grotere boeren vonden het prima dat de kleintjes zo emancipeerden. Deelpacht bleek geen probleem (hier zat Adam Smith dus fout, zoals hier al eens eerder besproken, net als de Amerikaanse adviseurs bij de privatisering in de USSR), De landarbeiders profiteerden van de groei, ondanks de mechanisatie, ook door de opkomst van agro-gerelateerde bedrijfjes o.a. in de voedingsmiddelenindustrie en machineonderhoud en -verhuur. En de overheid zorgde voor wegen, bruggen en andere infrastructuur. Verder natuurlijk het beroemde micro-krediet.  Zo bleef ook de trek naar de stad beheersbaar. Kapitaalinstroom is er ook vanuit de geldstroom van landgenoten die in het buitenland, met name het midden-oosten, werken.
Een mooie illustratie dus van hoe een economie opbloeit door de juist mix van marktwerking en institutionele omgeving in een vruchtbare delta.

Geen opmerkingen: