vrijdag 9 november 2012

bio-zout

Bio-zout, ik had er nog niet van gehoord. Mijn gemeente leurt er mee, wie bij wil dragen aan gladheidsbestrijding op de stoep voor zijn huis kan morgen een emmertje komen halen.
"Biologisch zout is een restproduct van biodiesel en daarmee duurzaam. Gewoon strooizout komt uit zoutmijnen en raakt door de tijd heen op", zo meldt de Gemeente Zuidplas.
Ik ben geen kenner maar gevoelsmatig spreekt het me niet erg aan - zouten zijn niet erg biologisch, hooguit duurzaam. Als die biodiesel uit de eerste generatie biobrandstoffen komt is dat maar zeer matig duurzaam en gebaseerd op een bijmengplicht die prijsbewegingen versterkt.
Wel is het een restproduct en je kunt dan alle milieu-en onduurzaamheidsaspecten aan het hoofdproduct toerekenenen: net zoals vlees van melkkoeien en kippenpoten ook lekker duurzaam zijn, want je kunt de milieu-effecten toerekenen aan melk en kipfilets. Boekhoudkundig juist volgens de regels van de bedrijfseconomie, maar of het de consument aanspreekt?
Vooralsnog denk ik dat het enige duurzame zout zongedroogd zeezout is. Maar dat is te duur om op de stoep te strooien - geen duurzaam gebruik dus. Duurzaam - het blijft een lastig begrip.

Geen opmerkingen: