De PO Mosselen van 89 vissers / kwekers legde ons de sector en de uitdagingen uit. Tot die laatste hoort niet alleen nog steeds de Brexit (Schotse mosselen komen van een gebied dat volgens de EU B-kwaliteit water komt en kan dus ook na verwatering op percelen in Nederland geen A-kwaliteit worden). Ook de Duitse retailers vinden mosselen maar een lastig product. De jeugd vraagt er niet op en men interpreteert EU wetgeving rond verkoop van levende dieren zodanig dat de mossel geweerd wordt. In Nederland is de productie overigens fors teruggelopen, ooit had men bijna 1 mln mosselton (een tonnetje weegt 10 kg).
De structuur van de sector verandert: van de vissers/kwekers zijn er misschien wel 15 in bezit van handelsbedrijven en sommigen hebben daar min of meer vaste contracten mee. De structuurontwikkeling qua aantallen bedrijven lijkt dan ook op die in de land- en tuinbouw. De veiling is dan ook geen echte veiling meer, men doet kwaliteitscontrole en registreert de opbrengst, dat moet voor de huur van de percelen van de overheid. Een ontwikkeling die gelijk op gegaan is met de verschuiving van productie naar verwerking. Maar de kwekers lijken er niet op vooruitgegaan te zijn nu de openbare prijsvorming is weggevallen. Er is ook een verschuiving naar horeca. De oesterputten bieden nu langs de rand plek aan prima visrestaurants. Zoals Oesterput 14: aanbevolen voor de lunch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten