De MCC als cooperatie?

In 1720 werd de Middelburgse Commercie Compagnie opgericht. De MCC (zoals het bedrijf meestal wordt aangeduid) was in handen van rijke Middelburgers en opgericht ter bevordering van de 'stedelijke handel en scheepvaart'. In de oorlogen was veel geld verdiend met de kaapvaart en dat leverde het startkapitaal. Twintig jaar later begaf het zich in de slavenhandel tussen Afrika en de Wilde Kust, of wel Suriname. De MCC zou 30.000 slaven verschepen.
Ruud Paesie heeft nu de geschiedenis opgetekend, het bijzondere is dat de hele bedrijfsboekhouding en correspondentie bewaard is gebleven. Het boek werd deze week in de NRC positief besproken.
De recensist riep de vraag op waarom de MCC zolang heeft bestaan: "het wonderlijke van de MCC is dat het bedrijf nooit erg winstgevend is geweest. Incidenteel werd dividend uitgekeerd". Ook Paesie heeft zich blijkbaar over die vraag gebogen zo komt het antwoord "Paesie geeft als mogelijke verklaring dat de directie en aandeelhouders allen verweven waren met de lokale handel en nijverheid. Ook al leverden de aandelen van de MCC niet zoveel op, scheepsbouw en leveringen van scheepsbenodigdheden, en de verkoop van mee teruggevoerde koloniale waren (vooral suiker en koffie) vormden een deel van de motor van de Middelburgse economie". Ook al bleef de VOC veel belangrijker op dat vlak, zou het opdoeken van de MCC toch schadelijk zijn geweest voor de economie. Pas in 1887 viel het doek voor de MCC, overigens werd er na de Franse tijd alleen nog aan scheepsbouw gedaan.

Die analyse geeft de MCC een cooperatief karakter. De investeerders waren niet alleen belegger, maar de MCC leverde transacties. Bij een cooperatie gaat het in economische termen niet om de juridische vorm maar om het criterium "user owned, user controlled and user benefitting". Daar lijkt de MCC aardig aan te voldoen. De eerste cooperaties (in de landbouw) werden pas opgericht (o.a. in Aardenburg) in het decennium waarin de MCC werd geliquideerd.
We gaan het boek eens lezen.....