Ik gaf vandaag een presentatie bij de G20 MACS, de chief scientists voor agri van de G20 in San Salvador de JuJuy, in het verre Noorden van Argentinie. Hierbij de presentatie.
Over bodems in een circulaire bio-economy.
weblog over de toekomst van de Nederlandse landbouw en het platteland. Gemotiveerd vanuit het werk als econoom, de nevenfuncties als bestuurder en de woonomgeving van de moderator, maar als persoonlijke stellingname geheel buiten de verantwoordelijkheid van mijn werkgevers - zoals het hoort bij een weblog.
woensdag 30 mei 2018
maandag 28 mei 2018
radical markets
Ook nog een boek signalering uit The Economist van 12 mei: Eric Posner en E. GLen Weyl schreven Radical Markets - Uprooting capitalism and democracy for a just society.
De auteurs zetten zich af tegen de market fundamentalisme school van Hayek, Friedman en Stigler waarin property rights essentieel zijn en leggen de nadruk op het corrigeren van market failure. Maar dan in de traditie van JS Mill en Pigou. In dat kader zien ze property rights als een te onaantastbaar monopolie.
Hun voorstel: een vermogensbelasting waarin iedereen zelf zijn eigendommen van een waarde mag voorzien, met als regel dat je het ook voor die prijs automatisch aan een ander zou willen overdragen. Zo krijg je dat de goederen de beste gebruiker vinden, dat er genoeg belasting door de rijken wordt betaald en er misschien wel een basis inkomen voor iedereen mogelijk is.
Een ander ideetje is om een eind te proberen te maken aan lobbies van kleine groepen die veel blokkeren. Geef iedereen een hoeveelheid nep-geld waarmee in referenda stemmen kunnen worden gekocht. Waarbij de aankoop van de tweede stem meer kost dan die eerste.
Dit gaat allemaal niet gebeuren, maar tot nadenken stemt het wel.
De auteurs zetten zich af tegen de market fundamentalisme school van Hayek, Friedman en Stigler waarin property rights essentieel zijn en leggen de nadruk op het corrigeren van market failure. Maar dan in de traditie van JS Mill en Pigou. In dat kader zien ze property rights als een te onaantastbaar monopolie.
Hun voorstel: een vermogensbelasting waarin iedereen zelf zijn eigendommen van een waarde mag voorzien, met als regel dat je het ook voor die prijs automatisch aan een ander zou willen overdragen. Zo krijg je dat de goederen de beste gebruiker vinden, dat er genoeg belasting door de rijken wordt betaald en er misschien wel een basis inkomen voor iedereen mogelijk is.
Een ander ideetje is om een eind te proberen te maken aan lobbies van kleine groepen die veel blokkeren. Geef iedereen een hoeveelheid nep-geld waarmee in referenda stemmen kunnen worden gekocht. Waarbij de aankoop van de tweede stem meer kost dan die eerste.
Dit gaat allemaal niet gebeuren, maar tot nadenken stemt het wel.
zondag 27 mei 2018
universiteitslijstjes zijn goed voor de natuurwetenschap
Sinds een jaar op twintig heeft het new public management ook in het besturen van de wetenschap voet aan de grond gekregen: lijstjes als de Shanghai index of de Times Higher Education lijst proberen de universiteiten te ranken. The Economist van 19 mei had een instructief artikel over de effecten ervan.
Omdat de lijstjes zich vooral baseren op publicaties en hun scores door medewerkers van de universiteiten prikkelen de lijstjes om meer te investeren in onderzoek dan in les geven.
De lijstjes werken ook in het voordeel van de natuurwetenschappen (de beta/s) ten opzichte van de sociale wetenschappen. Die publiceren minder in het Engels (dat heeft voor talen of recht of zelfs sociologie niet altijd zin), Ze hebben ook minder Engelstalige journals, misschien een argument om er nog een paar bij te maken (we vergaderden als landbouweconomen daar toevallig afgelopen vrijdag in Wenen over).
Verder is er een trend naar Excellence initiatieven, die bijdragen aan ongelijkheid in de samenleving. Het geld gaat naar de beste universiteiten die bezochten worden door vooral kinderen van de bovenlaag van de samenleving. Tegelijk leidt het ook tot meer samenwerking over de grenzen, wat wel weer mooi is.
The Economist: Higher and higher education, May19, 2018
Omdat de lijstjes zich vooral baseren op publicaties en hun scores door medewerkers van de universiteiten prikkelen de lijstjes om meer te investeren in onderzoek dan in les geven.
De lijstjes werken ook in het voordeel van de natuurwetenschappen (de beta/s) ten opzichte van de sociale wetenschappen. Die publiceren minder in het Engels (dat heeft voor talen of recht of zelfs sociologie niet altijd zin), Ze hebben ook minder Engelstalige journals, misschien een argument om er nog een paar bij te maken (we vergaderden als landbouweconomen daar toevallig afgelopen vrijdag in Wenen over).
Verder is er een trend naar Excellence initiatieven, die bijdragen aan ongelijkheid in de samenleving. Het geld gaat naar de beste universiteiten die bezochten worden door vooral kinderen van de bovenlaag van de samenleving. Tegelijk leidt het ook tot meer samenwerking over de grenzen, wat wel weer mooi is.
The Economist: Higher and higher education, May19, 2018
zaterdag 19 mei 2018
Rli presentatie Studiekring
Gisteren was ik namens de Rli bij de Studiekring Landbouweconomie. Voor een discussie over klimaatbeleid met o.a. Pieter van Geel en Jan Cees Vogelaar. Ik gebruikte de standaard Rli presentatie, maar voegde er voor de gelegenheid een paar sheets aan toe. Dus dan hier ook maar beschikbaar gesteld omdat er om gevraagd werd.
De foto van Fred Ernst is nog van de officiƫle presentatie. De Rli heeft inmiddels de Engelse versie van het advies op zijn website gezet.
De foto van Fred Ernst is nog van de officiƫle presentatie. De Rli heeft inmiddels de Engelse versie van het advies op zijn website gezet.
dinsdag 15 mei 2018
presentatie bij de OECD
Gisteren gaf ik bij de OECD een presentatie over digitalisering, ter gelegenheid van de aftrap van het Global Forum on Agriculture. Die gaat nu rond op de sociale media en dus ook hier
donderdag 10 mei 2018
Lijstje: Palindromen
Nog wat trivia uit het lijstjesboek dat ik in de vorige post besprak: palindromen. De beste allertijden is ongetwijfeld A man, a plan, a canal: Panama. Maar er zijn er ook met voedsel:
- Murder for a jar of red rum
- Go hang a salami - I'm a lasagna hog
- Tuna roll or a nut ?
Wat me er toe verleidde om Battus' Opperlands nog even ter hand te nemen. Hij meldt:
- koop ik 'n ei, dan nadien kip ook
- panklare bout kookt u, ober, al knap
maandag 7 mei 2018
boeren aka pionnen
Vorige week bracht ik om mij moverende reden een paar dagen meivakantie door in Schotland. In de kringloopwinkel van Ullapool kocht ik een boek voor het plankje met de verzameling Lijstjesboeken. Book of absolutely useless lists van Philip Ardagh (Macmillan 2007) is een heerlijk Engels trivia boek. En soms leer je nog wat.
Zoals de namen van de schaakstukken in het Engels, Frans en Duits. Waar wij, en de Fransen en Engelsen, over pionnen spreken (pawn, pion) hebben de Duitsers het over Bauer. Wat Ardagh dan weer vertaald als 'peasant'. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt.
Zoals de namen van de schaakstukken in het Engels, Frans en Duits. Waar wij, en de Fransen en Engelsen, over pionnen spreken (pawn, pion) hebben de Duitsers het over Bauer. Wat Ardagh dan weer vertaald als 'peasant'. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt.
zaterdag 5 mei 2018
individualistische tarweboeren
Tarweboeren zijn individualistischer dan rijstboeren, zo blijkt uit onderzoek in China. En dat werkt door in de huidige samenleving bij de nakomelingen van die boeren. En dus zijn ze in het zuiden van China collectivstischer. Ondanks dat Zuid-China moderner is dan het tarwe telende noorden. In het Zuiden zitten ze althans minder vaak alleen aan een tafeltje in de Starbucks (de maat voor individualisme in dit onderzoek). En juist dat zijn de rijstlanden, en het noorden teelt tarwe. In het Noorden zetten ze ook vaker een in de weg staande stoel opzij, net als in de VS t.o.v. Japan. Oorzaak van deze minder individualistische cultuur wordt gezocht in de rijstteelt die veel meer samenwerking vraagt tussen boeren dan tarweteelt: twee keer zoveel werk per ha (en dus meer behoefte aan wederzijdse hulp) en vooral afstemming in irrigatie tussen percelen. Techniek reguleert dus de institutie cultuur. Zo rapporteerde de NRC van 1 mei onderzoek van Thomas Talheim et al (Un. Chicago) in Science Advances.
Abonneren op:
Posts (Atom)