Het artikel dat ik hier gisteren besprak bevat ook nog een aantal andere interessante weetjes. Zoals het feit dat als Nederland zijn eigen huisdieren zou willen voeden, we daar 10% van ons landbouwareaal voor zouden moeten bestemmen. De tijd dat de huiskat muizen ving en kliekjes kreeg ligt blijkbaar ver achter ons. De foodprint van kat en hond liggen blijkbaar ook al in Zuid-Amerika.Een ander weetje is dat sommige samenlevingen op bepaalde vormen van vleesconsumptie een taboe hebben, maar dat dat weinig effect lijkt te hebben op de stijging van de vraag naar vlees als men welvarender wordt. Die taboes komen bij varkens overigens uit tegenstellingen tussen herders (die rundvee, schapen en geiten hebben want die kuddes kun je afstanden laten lopen) en landbouwers.
N.B.J. Koning et al: Long term global availability of food - continued abundance or new scarcity? in: NJAS 55-3, 2008
1 opmerking:
De strijd dus tussen een semi-sedentaire of nomadische bevolkinggroep en een sedentaire bevolkingsgroep, tussen land als algemene voorziening en afgeperkte akkers en weilanden. Kaïn en Abel is misschien wel het oudst bekende opgeschreven voorbeeld.
Een reactie posten