Als we de wereld [met 9 miljard mensen in 2050] te eten willen geven, is het handig als de bevolking niet meer zo hard groeit. Daartoe is er goed nieuws want in enkele landen in Afrika lijkt het hoge aantal kinderen per vrouw (de fertility rate) nu te gaan dalen.Als we de pensioenen willen betalen en niet tot ons 70ste willen werken, is het handig als de bevolking wat harder groeit. Daartoe is er goed nieuws want in veel rijke landen lijkt het vruchtbaarheidspercentage toe te nemen.
Dat menselijk gedrag is consistenter dan het lijkt: de natuur kent grofweg twee manieren om de soort in stand te houden: een hoog geboortecijfer en hopen dat een paar nakomelingen het halen. Of maar een paar nakomelingen en die ook helemaal pamperen met het beste dat er is, zodat ze zelf vruchtbaar worden. De eerste strategie wordt toegepast als de omgeving onstabiel is, de tweede als de omgeving voorspelbaar is.
Hetgeen hoge geboortecijfers verklaart in armoedige situaties met veel ziektes e.d., en lage in onze voorspelbare westerse wereld. Mikko Myrskyla c.s. van de Universiteit van Pennsylvenia hebben nu aangetoond dat in onze wereld het geboortecijfer weer stijgt. Sommigen denken wellicht dat onze wereld (en onze pensioenvoorziening?) onzekerder is geworden, maar de onderzoekers houden het op een luxe effect. We zijn zo rijk geworden [gemeten aan de Human Development Index] dat we voor het instandhouden van de genen geen extra kind meer hoeven, maar dat we ons er een extra kunnen permiteren zonder dat het ten koste gaat van de eerste 2.
Economist: The best of all possible worlds: -a link between wealth and breeding, 8.8.2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten