Tijdens de armoede in de liberale 19e eeuw waren er notabele burgers die spekrijden organiseerden: schaatswedstrijden waaraan alleen werkelozen en behoeftigen aan mee mochten doen. De hoofdprijs was dan 2 pond spek en een schaal bonen. Ook andere deelnemers kregen een maaltijd. De wedstrijden trokken bezoekers die de armoedige krabbelaars bezig wilden zien. De hardrijderijen werden al snel gezien als een volksvermaak voor de rijken. Bedum had in 1955 de twijfelachtige eer om de laatste spek- en bonenhardrijderij te organiseren. Zie hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten