Van de wadden

Het was hier even stil want ik was een paar dagen op Texel. Mooi eiland. Bij thuiskomst kreeg ik als lezer van de Nieuwe Rotterdamse Courant ook een presentexemplaar van de Groene Amsterdammer in de bus. met een paar boeiende artikelen. Zoals een over het proces waarmee 7 boeren van dat andere Waddeneiland, Schiermonnikoog, besloten om niet een van hen voor het stikstofprobleem uit te laten kopen, maar met zijn zevenen te blijven en de bedrijfsvoering te veranderen. Men gaat minder koeien houden, daarmee minder voer van de wal aanvoeren en proberen meer te verdienen per liter melk, o.a. door op het eiland kaas te maken. 

Die oplossing liep nog bijna mis toen ter elfder ure een jurist bedacht dat het staatssteun zou zijn om de 2 miljoen voor uitkoop van 1 boer aan bestaande boeren te geven om 231 koeien minder te houden (waarom dat staatssteun is blijft overigens onduidelijk, het lijkt me een normale vergoeding van vermogensschade maar ik ben geen jurist). Maar via een GLB pilot is er een geitenpaadje gevonden en dat nu toch gelukt.

De veestapel gaat daarmee 38% naar beneden (wat me veel meer lijkt dan bij uitkoop van 1 van de 7). Waarmee we overigens een aardige indicatie krijgen van het stikstofrecht per koe-plaats (met bijbehorend jongvee neem ik aan):  Euro 8660,- Meer ruimte nu voor de ganzen, die niet in aantallen terug moeten maar wel mogen blijven. Zo maakt de maatschappij zijn keuzes, waar overigens lang niet iedereen het mee eens is zo zie ik op Twitter.

Nicole Segers: We willen hand in hand met de natuur boeren in: Groene Amsterdammer, 14.10.220