Een bekende is de walvisvaart, die was extreem risicovol. Voor de bemanning (men leze Moby Dick), maar ook voor de reders. Maar wie wel een walvis wist te vangen zat goed, de lampenolie was duur. In Nantucket, Massachusetts, het centrum van de bedrijfstak (die maar 1.7% van de Amerikaanse economie was, dus je zou zeggen dat die risico's weg te differentiëren zijn) had je daarom zgn. Whaling Agents, die geld beschikbaar stelden aan kapiteins in ruil voor een deel van de winst. Commanditaire vennoten dus die wel van een gokje hielden met lage kansen en hoge uitkomsten.
weblog over de toekomst van de Nederlandse landbouw en het platteland. Gemotiveerd vanuit het werk als econoom, de nevenfuncties als bestuurder en de woonomgeving van de moderator, maar als persoonlijke stellingname geheel buiten de verantwoordelijkheid van mijn werkgevers - zoals het hoort bij een weblog.
Pagina's
▼
maandag 17 mei 2021
Walvisvangst en vermogensbehoefte
Vorige week (ik bedoel 8 mei) had The Economist een special over de digitale centrale banken munten. Met daarin een mooie illustratie over de rol van banken in het financieren van ondernemingen. De meest risicovolle financieringen zijn niet geschikt voor banken, die hun spaarders garanties bieden. Vandaar dat na de tweede wereldoorlog Venture Capitalists opkwamen. Maar er zijn voorlopers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten