In 1848 begon de Chicago Board of Trade met het standaardiseren van de kwaliteit van granen. Er werden soorten onderscheiden (zacht/hard, zomer/winter, rood/wit) en kwaliteiten (1=beste, 5=slechtste). Die standaardisatie was nodig. c.q. maakte het mogelijk om de transportkosten van granen sterk te verlagen. Sinds die tijd is het woord Commodity gelijk aan Standaard-kwaliteit.
Achtergrond: vanaf nu konden de granen soort bij soort in 1 silo worden opgeslagen, en met name in 1 spoorwegwagon worden vervoerd. Voor die tijd moest de individuele handelaar (of agent van een maalderij) de individuele boeren langs, tot hij een partij naar zijn zin had, en die individueel laten transporteren. Dat is te doen als het om karrevrachten gaat, maar de trein maakte de methode met standaardisatie concurrerend.
Aldus een uitweiding in een artikel over standaardisatie en meer liquiditeit in financiële marken, waar aandelen meer gestandaardiseerd zijn dan de individuele obligaties. In The Economist van afgelopen weekend: Transfer of Power.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten