wilde apen

is de titel van een inmiddels populair boekje van Frank Berendse. Het gaat over de natuurbescherming in Nederland. De geschiedenis van de bescherming, de ontwikkeling van de natuur en de negatieve rol van de landbouw en de vraag hoe het verder moet na de omwenteling van Henk Bleker. Terugwentelen begrijp ik.
Het is een heel leesbaar boekje van amper 100 pagina's waarin je een goed beeld krijgt van belangrijke inzichten uit de ecologie en vooral de onderbouwing waarom je grotere gebieden moet beschermen. Niet (zoals ik dacht en ook door hooggeleerden wel heb horen uitleggen) om de trek an sich van dieren mogelijk te maken maar omdat door weers- en klimaatsveranderingen er altijd plekken zijn waar een plant of dier uitsterft en er dan weer herkolonisatie plaats kan vinden.
Dat leidt tot een helder pleidooi om ons land anders in te richten en een deel van de landbouw natuurinclusief te maken, zoals dat tegenwoordig heet. Een term die in het boekje niet gebruikt wordt en die ook beter landbouwinclusieve natuur zou kunnen heten: natuur als hoofdzaak en landbouw als medegebruiker.
Ik leerde overigens uit het boekje dat het eerste exportproduct van Zuidelijk Flevoland het baardmannetje was. De rietteelt betekende een explosie van het vogeltje, waarna het opdook in tal van gebieden in Europa waar het nog niet eerder was gesignaleerd. En verder nog een aanvulling of correctie: volgens mij was het niet zozeer het CDA dat een einde aan Minas maakte (tot teleurstelling van de auteur), maar het Europese Hof - dat vond dat een economische prohibitieve sanctie op mestoverschot niet hetzelfde was als een juridisch verbod. Wel tijdens een CDA ministerschap.
Maar verder dus van harte aanbevolen, dit kon wel eens een invloedrijk geschrift worden.