Hoeve Flikweert

Zou ook een mooie titel zijn geweest, maar Chris de Stoop koos voor "Het vierde gewas". Het was vorig jaar het Zeeuws boekenweekgeschenk. De onderwerpkeuze is een logisch vervolg op zijn bestseller Dit Is Mijn Hof, over het omzetten van het boerenland in Antwerps natuurterrein. Want dit gaat over Waterdunen, het Zeeuwsvlaamse natuur- en recreatiegebied bij Breskens.
Centraal staat de hoeve Flikweert van de gelijknamige familie die werd omgezet in Hoeve Waterdunen; de familie Flikweert verdween naar Groningen. De case wordt interessant belicht waarbij pijnlijk duidelijk wordt hoe de visies over de toekomst van de streek schoolvrienden en families verdeelt of in kongsi's bij elkaar brengt. Met het noodlottige ongeval van Tijs Kramer in China dat velen in deze case en die van de Hedwige heeft doen afvragen of het anders had kunnen lopen.
De titel het vierde gewas gaat terug op de akkerbouwcrisis na het verlagen van de graanprijs en instelling van de inkomenstoeslagen in de jaren negentig, toen velen vonden dat het akkerbouw-bouwplan met bieten, aardappelen en granen te nauw was en er een vierde gewas moest komen dat de laag salderende groenten en uien zou vervangen. Veel onderzoek werd geïnvesteerd in agrificatie, de voorloper van bio-based, en gewassen als hennep en olifantengras. De boeren langs de kust gingen in minicampings en bouwden die uit via een lobby van 3 tot 25 plaatsen en haalden de wrevel van de recreatieondernemers op hun dak. En inmiddels zijn de uien booming.
En ik kreeg bevestigd met het boekje wat ik achteraf wist: de bekende snoepfabrikant Van Melle kwam uit Breskens, ze hadden er zelfs een vliegveldje. De andere beroemde inwoner was 'De Kromme' alias Willem van Hanegem, maar die heeft het boekje niet gehaald.
Al met al een leuk geschenkboekje voor wie nog niet genoeg had aan de nostalgie van Dit is mijn hof of de case Waterdunen kent. (En de pinguïn foto hiernaast is geen toeval, de rode variant heeft het boekje regelmatig gehaald).