Terwijl de TV de dramatische gevolgen van een bezwijkende dijkring 14 in beeld brengt, lees ik in de NRC van vandaag de necrologie van Jay Forrester. Een boerenzoon uit Nebraska die 98 werd en twee keer beroemd. Eerst door bij MIT het core-geheugen van de computer uit te vinden waardoor de vacuumbuizen vervangen werden door de metalen ringetjes met 0/1 stand. Die verkleinden de computer enorm en werden pas veel later vervangen door de geintegreerde circuits.
Rijk werd hij er niet van. Hij legde later uit dat ze er 7 jaar over hadden gedaan om mensen te overtuigen van het nut van het metalen kerngeheugen en daarna 7 jaar om de mensen te overtuigen dat die het niet zelf hadden uitgevonden (de strijd om patenten).
Forrester zegde na zijn uitvinding de computerkunde vaarwel. Daar was alles nu wel even uitgevonden vond hij. Hij wierp zich op de systeemdynamica en werd de F. van Forrester en Meadows, van het 1e rapport van de Club van Rome.
Hij vond zijn waaghalserij om zo maar te switchen verklaarbaar vanuit zijn achtergrond van opgegroeid zijn op een boerderij. Dat verband ontgaat me eerlijk gezegd. Daar zijn ze meer van volhouden dan om de haverklap switchen, zo zou ik denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten