Dit nummer gaat over de economie van lifestyles, obesity and nutrition. En concludeert bijvoorbeeld dat het labellen van chocolade-repen als "laag vetgehalte' leidt tot een stijging van de consumptie van het aantal calorien bij zwaarlijvigen met 46%, terwijl ze zelf inschatten dat dit maar 8% is.
De overheid heeft nog wat moeite met dit type onderzoek omdat ze consumentengedrag als souverein ziet, en minder reden ziet dat te beinvloeden dan dat van boeren of verkeersdeelnemers. Wie zich ziek wil eten of drinken moet dat zelf weten, hoewel de samenleving wel voor een deel van de kosten opdraait. Een van de papers in het blad suggereert zelfs dat de nationale veiligheid last heeft van de obesitas epidemnie: bijna 1 op 5 vrouwen die wil dienst nemen in het leger wordt afgekeurd omdat ze niet fit genoeg zijn. En dat zijn dan weer vooral vrouwen uit het Afrikaans-Amerikaanse smaldeel, waardoor de krijgsmacht minder representatief zou dreigen te worden [daar kun je vraagtekens bij zetten: die groep is mogelijk kansarm en solliciteert meer dan gemiddeld, maar dat betekent weer dat een weg uit de armoede wordt afgesneden].
Enfin, de samenleving rond de consument is niet zo maakbaar als de samenleving bij de inrichting van nieuwe polders (foto), maar een beetje meer onderzoek naar verpakking, etikettering, de rol van sport en van het aanbod (enkele papers suggereren dat het food-dessert effect, nl slecht verkrijgbaar zijn van verse groente en fruit, niet groot of zelfs afwezig is) lijkt wel op zijn plaats. We weten straks alles van het maken van gezondere voeding en van de rol van voeding in gezondheid, maar maar weinig over het gedrag van de schakel daar tussenin: de grillige consument.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten