Biodiversiteit haalt The Economist

Op mijn terugvlucht uit Riga eerder deze week las ik een special van The Economist van 14 september, over biodiversiteit. Mooi overzicht met ook een groot kader over de Oostvaardersplassen (klein foutje van het blad, en dat zijn we niet gewend, nl. dat je er langs komt met de trein van Amsterdam naar Vlissingen - zo beroerd is het met de NS nog niet gesteld).
Het blad houdt het er voorzichtig op dat intensivering van landbouw goed is, want dan blijft er meer ruimte voor natuur. Klopt in de regel, maar dit soort uitspraken geldt niet voor alle plaatsen en tijden. Als dat wel wordt geclaimd, ontstaat al snel zinloos debat.
De groene beweging wordt door het blad verweten in de Romantiek te zijn blijven hangen. Die beweging was een tegenkracht van de industriele revolutie (en de Verlichting). "Deep in the green movement's soul lies a belief that the wrongs done to the planet were casued by technological change and economic growth, and that more of them can lead only to greater evil".
Terwijl er in werkelijkheid sprake is van een Kuznet's curve: het goed met de natuur als de mens arm is (afgezien van overbevolking denk ik), de natuur / milieu lijdt als de groei opgang komt en de mens meer ruimte gaat gebruiken, en het gaat weer goed met milieu en natuur als de mens rijk is en in de stad gaat wonen - milieu is ook een luxe goed.