Voedselwoestijnen part 2

Vorige week blogde ik hier over het discutabele concept van voedselwoestijnen. Met een wat weinig toepasselijke foto van een Duitse bloemenwinkel, zo constateerde een lezeres. Hiernaast dus een koffietentje met vette donuts niet ver van de woestenij van Oregon.

Ik kom er op terug omdat prof. David Hughes, waarmee ik al meerdere malen koffie heb gedronken en ooit zeer plezierig in Wye heb gedineerd, op het artikel in The Economist terugkomt in de brievenrubriek van het blad.
Hij spreekt zich uit voor een vet/zout/suiker accijns zodat de kosten van junk food de werkelijke maatschappelijke kosten bevatten. En als tweede: haal de negatieve aspecten in de beeldvorming rond de aankoop, het bewerken en de waardering van gezinsleden voor vers voedsel weg. Een beetje onderwijs over voeding en bereiding zou daarbij wel helpen. Zo stelt Hughes.

En dat onderwijs zit hem in de genen, hij is een geweldig presentator. Vier jaar geleden haalde hij ook de brievenrubriek en toen schreef ik een paar leuke anekdotes op over hoe hij voedselkennis test bij studenten. Ik recycle ze maar even via deze link.