Schaarste en Overvloed

Een groot gedeelte van de dag bracht ik door met discussies over Schaarste en Transitie. De gelijknamige interdepartementale projectgroep deelde zijn gelijknamige boekje uit (een aanrader), met als subtitel Kennisvragen voor toekomstig beleid. Uitgegeven bij de ministeries van BuZa en VROM.

Ook het Planbureau voor de Leefomgeving werkt op dit vlak. Eerder refereerde ik aan hun Growing within Limits. Vandaag kregen we ook Getting into the Right Lane for 2050.

Onder deskundige leiding probeerden we vandaag wat van die kennisvragen uit te werken.

We spraken over verduurzaming en minder foodprint / footprint. Er is een beeld dat we als Nederlander niet vier keer Nederland nodig zouden moeten hebben. Daar kun je al over discussieren (de Argentijnen hebben misschien maar de helft van hun land voor zich zelf nodig), maar wat ik niet begrijp waarom sommige mensen dat meteen vertalen in zelfvoorziening op regionaal niveau. Als er iets niet duurzaam is dan is het druiven in Schotland telen. Handel helpt tekortsituaties oplossen. We hielden het op angst dat het wereldvoedselsysteem naar analogie van de banken een tijdje niet zou functioneren (naast de fun van stadstuintjes en de zorg voor groenten in achterstandswijken en subsistence farming in verlaten wijken van Detroit).

.

Bij dit soort sessies komen de echte zaken boven water bij een borrel na afloop. En daar stelde iemand de terechte vraag: waarom maken we alleen scenario's met schaarste en niet eens eentje met overvloed. Prima plan, dat ga ik binnenkort eens uittesten: is er een geloofwaardig verhaal mogelijk waardoor we helemaal niet in een schaarste maar in een overvloedsituatie terecht komen? Suggesties welkom.

Komende dagen als illustratie wat oude posters uit de tijd dat je uit de afbeelding van de poster helemaal niet meteen kon afleiden wat er werd aangeprezen. De Flyer was geen submerk van Fokker maar een sinasappel