paarden, btw en Amerigo

Het ene paard is het andere niet. Zo hebben we in de visie van de ministerrraad werkpaarden en luxepaarden. Op de eerste categorie, die in de landbouw gebruikt moet worden zit 6% btw, op de andere, de recreatiepaarden, gaat 19% btw geheven worden, ook al lopen ze in dezelfde wei. Moet in het kader van Europese btw-harmonisatie zo schreef de krant vorige week.
Evengoed een opvallend voorstel. Historisch wel te begrijpen: voedingsmiddelen worden gezien als eerste levensbehoefte en dus zit er minder btw op een fles goede franse wijn dan op de kindercreche of de fiets. En dan geldt dat ook voor paarden die je als trekpaard gebruikt of voor de slacht op eet. Punt is alleen dat beide in Nederland niet meer voorkomen. Ik heb nog een paar familieleden die een Zeeuws trekpaard hebben en er wel eens wat mee ploegen. Maar dat doen ze voor hun plezier, omdat ze ringrijden, kortom voor hun eigen nostalgische genoegens of om nog een centje in de toeristenindustrie bij te verdienen. Dat zouden ze ook doen met 19% btw zonder dat ze veel armer werden. Maar de overheid denkt blijkbaar dat werkpaarden nog belangrijk genoeg zijn in de productie van voedingsmiddelen om de btw-regels ingewikkeld te maken. Zo komt een uniform simpel tarief van bv. 25% voor btw, inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting zoals sommige nieuwe EU landen hebben, niet naderbij. Een uniform tarief heeft tot voordeel dat de economie weinig anders wordt ingericht als gevolg van het belastingsysteem - en daarmee wordt de welvaart zo min mogelijk geschaad.
De 19% btw op de recreatiepaarden (van het rijpaard uit de manege tot het renpaard voor Duindigt neem ik aan) zal in ieder geval degenen aanspreken die moeite hebben met de 'verpaarding' van het buitengebied. Het wordt wat duurder om paarden te houden. Opvallend is dan weer dat dat argument voor de btw-verhoging weinig gehoord wordt. Misschien is het prijseffect ook niet groot. En het bezwaar van de landschapsgenieters is wellicht ook niet gericht tegen de paarden, maar tegen de witte Dallas-hekken rond de weiden. Men heeft liever het 150 jaar geleden, eveneens in het Wilde Westen uitgevonden prikkeldraad.
Het ene paard is het andere niet - dat bleek me vanochtend ook in de Rotterdamse Kunsthal waar de collectie Sinterklaaspapier van onze dorpsgenote Madelein Duijvestijn voor het eerst in een museaal overzicht wordt gepresenteerd. Amerigo zag er in de loop der jaren anders uit dan nu. Mijn favoriete sinterklaaspapier was dat uit de jaren vijftig, toen de Sint tussen de nieuwe tv antennes werd afgebeeld. Leg dat je kinderen nog maar eens uit.