Bloot land

Agrarisch Nederland krijgt er weer een nieuwe term bij: bloot land. Het is de oppervlakte landbouwgrond waarop geen EU-toeslagrechten rusten, hoewel die daar wel voor in aanmerking komen. In het Engels is hiervoor de term “nude land” verzonnen, naar verluidt door landbouweconoom Alan Buckwell. Naar analogie van “blote eigendom” ligt een vertaling als “bloot land” dus voor de hand.
In het hervormde landbouwbeleid krijgen boeren een toeslag die ontkoppeld is van de produktie, de zogenaamde single farm payment. Daarvoor hoeft men niet te produceren, maar moet wel grond in beheer hebben. De toeslagrechten zijn apart verhandelbaar. Dat laatste zal niet gebeuren als vrijwel alle gronden worden benut om (maximaal) toeslagrechten te innen. Zo rust in Frankijk al op 96% van de grond een toeslagrecht, omdat er in de uitgangsperiode bijna alleen gewassen werden geteeld waarop een toeslag is verkregen. Er is dus maar 4% “bloot land”. Is dat percentage (veel) hoger, dan zal er wel handel mogelijk zijn, en krijgt het recht een aparte waarde.