Groeten uit Woerden

 Afgelopen week verbleef ik een paar dagen in Woerden. Niet ver weg, maar we zaten er met het Expertteam voor het Groene Hart. Om bestuurders te helpen een antwoord te vinden op de uitdagingen van klimaat en biodiversiteit. Sommigen voegen landbouw dan automatisch toe aan het rijtje problemen, want tja, er is emissie, er is geen verdienmodel (o nee?), het moet minder. Dat leek me een verkeerde aanpak, de landbouw lijkt me een van de belangtrijkste sectoren die kansrijk kunnen helpen de doelen te bereiken. Onderdeel van de oplossing, niet van het probleem. 

De ETS prijs voor CO2 ging deze week door de 100 euro, vorig jaar was hij gemiddeld 80. Als je daar langlopende transitiecontracten voor uitgeeft, plus nog wat langjarige contracten voor natuurbeheer resp. waterberging bij calamiteiten en wat ruimte om achterop die langgestrekte kavels zonnevelden neer te leggen (mooi bosje er omheen, hoewel dat weer tot roofvogels en minder grutto's kan leiden) dan denk ik dat  veel boeren en het systeem heel snel om zijn. En nog goed voor het verdienmodel ook. Follow the money is de economische oplossing. Althans voor de komende 20 jaar. Daarna is het nog even koffiedik kijken en komen er wellicht betere business cases rond energielandschappen aan de orde. Of hervening. Maar nu maar eerst even meters maken met het NPLG, dan kunnen die investeringen nog uit. 

Mooi vestingstadje trouwens. Komende blogs wat foto's, om te beginnen een economische wijsheid.