In de 2e helft van de 18e eeuw was er in veel steden sprake van economisch verval en was er een netto-vertrek overschot. Huizen stonden leeg, verkrotten. Daarentegen was er een behoorlijke aanwas op het platteland (waar men veel minder naar de stad trok). Een artikel van Wijnand W. Mijnhardt "De balans tussen stad en platteland" beschrijft dat fraai. Landbouw werd steeds belangrijker, daar ging het na 1750 ook weer goed mee. Nederland werd weer een plattelandssamenleving. Dit openingsartikel bekijkt kritisch of vorige generaties niet wat veel de Gouden Eeuw hebben verheerlijkt en de perioden daarna als verval hebben getypeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten