pleidooi voor sanering (toen)

De productie van consumptieaardappelen - inclusief de aardappelen voor de veredelingsindustrie - is in de EEG onvoldoende gesaneerd, hetgeen mede veroorzaakt wordt door productie- en afzetstimulerende maatregelen. Aldus het Produktschap voor Aardappelen in het boekje Aardappelen in beweging in 1972. Met de veredelingsindustrie werd met name op de fritesindustrie gedoeld. Vooral Frankrijk moest het ontgelden met zijn steun aan producentenorganisaties. Het produktschap schatte in dat het areaal met 100.000 ha per jaar ingekrompen moest woden. "Ook Nederland zal aan deze inkrimping mee moeten doen".Deels is dat ook gebeurd, veel teelt op minder opbrengende zandgronden (o.a. in Duitsland, deels voor veevoer) verdween.
Ik kwam het boekje tegen bij het opruimen van het archief. Vroeg me ineens af hoe lang geleden het is dat een Nederlandse door boeren gedomineerde organisatie het woord sanering als noodzaak heeft opgeschreven. In de neo-liberale tijd gebeurt dat gewoon, het is geen beleid meer.

Tegelijkertijd loopt er op Foodlog een interessante discussie over de import van primeurs, die sommige fritesaardappeltelers blijkbaar een doorn in het oog is vanwege de vraaguitval.