Cheval de trait: 15 pk

Terug nog even naar de historie van het trekpaard. Goede dieren waren dus veel geld waard. Er is een anekdote dat een fokker zijn meest waardevolle hengsten buiten het zicht van kopers stalde, om niet in de verleiding te komen. Overigens kwam ik in het boek Melkweg2000 (waarover komende weken nog iets) ook zo'n verhaal tegen over een Noordhollandse veefokker die zijn pinken in de verste wei zette als er Amerikanen kwamen kopen. .
Ook hier voerde de Belgiische overheid industriepolitiek: er kwamen bewaarpremies voor de beste dieren, op voorwaarde dat het dier het volgende jaar ook nog verscheen op de keuring. Bij export moest er terugbetaald. Ook Nederland kende dat systeem onder de naam Aanhoudingspremie. De Fransen gingen natuurlijk het verst met hun interventies: die hadden een staatsstoeterij waar de overheid eigenaar was van de dieren.
In Nederland waren Limburg en Zeeuws-Vlaanderen dus de eerste plekken waar het trekpaard als innovatie werd binnengehaald, De rest van Zuidwest Nederland volgde, daarna ook het Noorden. Op de zandgronden had men de trekkracht niet nodig, daar voldeed het traditionele paard. Overigens heeft een trekpaard een trekkracht van 15 pk.