buitenlands grondeigendom

Er blijkt in de 2e kamer een discussie plaats te vinden over grondeigendom door buitenlanders. Beetje rare discussie vind ik persoonlijk, dus ik kon niet nalaten er op Foodlog wat van te vinden:

Nederland heeft ooit in Brussel de Kaderrichtlijn Bodem van tafel gekregen met het argument dat juist Bodem geen onderdeel van de interne markt is omdat grond niet verplaatsbaar is naar andere landen.
Wel grappig dat we ons dan nu druk maken over wie er in het kadaster staat als eigenaar van grond, die je niet kunt verplaatsen. Dus dan is een Belg of een Amerikaan of een Chinees of een Rus eens geen aandeelhouder in AirFrance-KLM of een Nederlandse voetbalclub maar van een aantal polders in Nederland. Is technisch niet zo moeilijk als je ASR van de beurs weet te halen.
Wat gaat er dan mis of kan er mis gaan? Dat men de pachtende boeren verplicht hun melk naar China te sturen in plaats van naar Duitsland, zodanig dat dit tot meer schaarste leidt dan wanneer men de zuivel bij RFC inkoopt? En dat de overheid dan geen exportverbod durft op te leggen?
En wat is er mis met een beursgenoteerde onderneming als ASR die grond in eigendom heeft en verpacht aan boeren, zodat boeren minder eigen vermogen nodig hebben (in ruil voor een stukje rendement uit grondprijsstijging). ?
Het lijkt me dat de discussie over die essentie zou moeten gaan.