Kleine merken hebben de wind mee, zo concludeert The Economist in zijn issue van afgelopen weekend (A handmade tale, 10.11.2018). Er zijn een aantal ontwikkelingen die dat bewerkstelligen. Het begon met Just-in-time waardoor investeren in grote voorraden niet meer aan de orde was. De boom in food start-ups heeft toeleveranciers ertoe verleidt ook kleinere orders voor grondstoffen aan te nemen, in de hoop dat de volgende order groter is. Vervolgens zijn er nieuwe dienstverleners die de schaalgrootte op bepaalde business-aspecten helpen bereiken. Zo biedt de verpakkingsfirma Lumi (in de VS) via een netwerk van verpakkingsfabrikanten oplossingen voor kleine bedrijven en onderhandelt lage tarieven. Shipbob doet dat voor transport. En Shopify (dat in zijn naam meelift op het succes van de muziekdienst) biedt voor $29 per maand een platform voor je online winkel zodat je zelf geen tonnen hoeft te investeren. De kleine merken doen ook veel zaken via Amazon. Dat kost wat, maar ze komen er beter uit de zoekmachines dan de grote merken die die marge niet willen afstaan. En die verkoop direct aan consumenten levert een schat aan data op om de productie en marketing aan te sturen, als ook het product design. En on-line adverteren kan op basis daarvan dan weer zeer gericht op bv. Facebook. Grote voedingsmiddelenbedrijven kopen uiteindelijk de grootste successen op en hopen er iets van te leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten