geografische naamgeving

Het lijstje met plantennamen die een verkeerde geografische aanduiding hebben kan weer wat worden aangevuld. Net zoals de kalkoen niet uit Calcutta of Turkije (de Engelse variant) komt, en het Afrikaantje wel uit Mexico, zit het in sommige talen met mais goed fout. Ook dit gewas kwam bij de Columbiaanse uitwisseling uit Mexico, maar dat was niet iedereen duidelijk. In het Swahili is het Mahindi ("uit India") en in het Bambara, dat in Mali wordt gesproken, heet het Kaba - naar het heiligdom in Mekka, waar vandaan de pelgrims exotisch eten meebrachten. Zo lees ik in The Economist van 14.4.2018 dat verhaalt over pogingen om mais in Afrika hier en daar door wat anders te vervangen, waaronder cassave. Maar dat is armelui's eten, en mais wordt gezien als het eten van de voorvaderen.

Innovatie in GLB

Samen met collega's van het INRA publiceerden we een paper over het bevorderen van innovatie via het GLB. Een van de boodschappen: als je innovatie bevordert, geef dan ook de richting aan en creëer een markt voor de betrokken producten. Hier is het paper

1968

Onlangs kwam een Vlaming al met een boek van bijna 1000 pagina´s over de jaren 60 [Geert Beulens: De jaren zestig - een cultuurgeschiedenis) en The Economist recenseerde vorige week vrij positief The long '68: radical protest and its enemies van Richard Vinen.
Meelezende babyboomers die hun eerste pensioenjaar moeten invullen kunnen dus hun lol op. In beide gevallen waren de auteurs er niet helemaal bij, maar zoals The Economist nog eens opmerkt met de quote van Pete Townshend (the Who) of Timothy Leary (de LSD promotor): "If you can remember the sixties, you weren't really there".

AI in voedingsonderzoek

Ook een mooi interview met Dick Veerman, van Foodlog faam, in de meest recente VORK. Hij legt uit dat we allerlei issues die te maken hebben met wat voor landbouw we eigenlijk willen met wetenschap proberen op te lossen. Wat niet kan omdat de vraag gesteld moet worden: wat willen we eigenlijk
Maar ik maak deze notitie vooral voor de beschouwing over voedingsonderzoek. Daarin moet je niet op zoek naar causaliteit tussen alle factoren die de keuze en intake bepalen van een menu van diverse producten die met heel veel lichaamsaspecten interfereren. Die causale aanpak is wellicht leuk voor zuiver wetenschappelijk onderzoek, veel succes, maar als je er iets aan wil hebben dan kun je beter zoals het Israelische Weizmann instituut (Siegel en Elinav) algortimes maken op basis van grote hoeveelheden data. Het zijn tenslotte complexe systemen waarin de causaliteit slecht gekend wordt, dus zoek het niet in de biochemie of zo. Mooie citaten voor de FNH-RI papers.

butterine en becel

De laatste VORK draagt weer wat bij aan mijn verzameling acronymen in de food. Een mooi verhaal over margarine (omdat Unilever er afscheid van neemt) en dat het leven begon als butterine, maar die naam voor kunstboter werd verdacht gemaakt door de boterfabrikanten.
Becel voeg ik aan de verzameling toen. Noiot geweten dat het voor Blood Cholesterol Lowering stond.

Grait expectations

is de titel van een special report van The Economist van 31.3.2018 met een mooi overzicht van toepassingen van artificial intelligence in het bedrijfsleven. Naast alle successen roept het blad ook wat vragen op voor de toekomst:

• het effect op banen
• het privacy issue
• de kans op monopolie vorming.

Duurzaam en gezond

Vandaag mocht ik het Rli rapport over Voedselbeleid overhandigen aan Minister Schouten en Staatssecretaris Blokhuis. Wie met alle media aandacht het rapport zoekt en per ongeluk hier terecht gekomen is: de site van de Rli met het rapport en een alleraardigst filmpje staat hier. 

liberale democratie

Zo'n reisje naar de VS is in ieder geval ook een mogelijkheid om de bladen bij te lezen, dat doodt de tijd op het vliegveld. Uit een recensie in The Economist van 17.3.2018 begrijp ik dat ik eigenlijk een boek zou moeten lezen, dat van Yascha Mounk - The people vs democracy, Harvard University Press.
Zijn punt is dat liberal democracy eigenlijk een tegenstelling is: liberaal gaat over de macht aan het individu om te doen wat hem goed denkt en democratie over de macht van het volk, de meerderheid om een ander iets voor te schrijven. En die twee kanten komen steeds meer in botsing.
Oorzaak volgens Mounk: it's the economy stupid. Sinds 1985 is er geen groei van de economie meer voor de gewone man. Terwijl het inkomen de 25 jaar ervoor verdubbelde. Liberale elites verklaren dat uit de globalisering. Populisten zien het als een samenzwering van die elite (die er nog wel fors op vooruit gegaan is) die door lobbyen, netwerken/vriendjespolitiek en technocratische expertise de wetten zo naar zijn hand weet te zetten dat de gewone man wordt kaalgeplukt.
En daarnaast is er internet, waarbij de sociale media het makkelijker maken, al of niet door rondstrooien van fake news en samenzweringstheorien, om vooral gelijkgestemden op te zoeken en zich samen af te zetten tegen anderen..Politieke ondernemers zoals Trump en Grillo (It) spelen daar op in.
Dat laatste signaleert vandaag in de NRC ook Niall Ferguson (het plein en de toren heet zijn boek). Hij vergelijkt het met de opkomst van de boekdrukkunst die de huidige polarisering verdacht veel vindt lijken op die van de 16e eeuw. Waarbij de protestanten en katholieken en anderen elkaar in de haren vlogen. Heksenjachten en beeldenstormen. Maar er zijn ook overeenkomsten met de robber barons: Standard Oil was ooit geliefd om dat het verlichting bracht. Na machtsmisbruik werd het opgesplitst, een maatregel van de elite. De populisten kiezen vaak voor nationalisering, zoals bij de spoorwegen.
Overigens meldt The Economist van dit weekend dat het best meevalt met de mediane inkomens in de VS. Als je niet de CPI index neemt maar die van het CBO die corrigeert voor kleiner gezinsgrootte, snellere substitutie en inkomen na belasting, dan zou het inkomen niet gelijk zijn gebleven maar 50% gestegen.