Falkenberg etc.

Vakantietijd geeft ruimte om weer eens mee te doen met een discussie op Foodlog. Gisteren vatte ik een discussie samen met de volgende bijdrage in een discussie over het rapport van Karl Falkenberg aan Juncker, over het GLB en vergroening:
[..] In de historie van het landbouwbeleid hebben we prijsinterventie omgezet in quota/braakverplichting, in directe gekoppelde producttoeslagen, ontkoppelde bedrijfstoeslagen en nu al een aantal jaren in de meeste landen regionale ontkoppelde inkomenstoeslagen per ha. Nederland maakt op dat laatste nu een inhaalslag, in 2019 zijn we bij.

Het is dus niet raar dat de EU nadenkt over de volgende slag: krijgen we ook waar voor ons geld, gegeven dat cross-compliance, vergroeningen en evt. contracten onder de 2e pijler relatief weinig oplevert voor die 40 (resp. 55) miljard. En dus ligt het voor de hand om je als EU terug te trekken uit de productiegerichte landbouw en je meer te richten op de landbouw die aantoonbaar zaken doet voor klimaat, milieu e.d. Lijkt me ook economisch te verantwoorden, en zelf pleit ik daar ook voor.
Het is ook logisch, zoals Liesbeth aangeeft, om dat "holistisch" te doen. Ik zou het integraal noemen, maar het is richting boeren handiger als de EU zijn milieu, klimaat, food safety en landbouwbeleid integreert in 1 beleid dan dat je die integratie overlaat aan 10 miljoen boeren. En het past in de trend binnen de EU Commissie om integraler bezig te zijn. Of het daarmee ook holistisch (het totaal is wat anders dan de som der delen) is de vraag.
Het is ontegenzeglijk ook waar dat de Commissie hoofdpijn heeft van de jeugdwerkeloosheid. En dus niet raar dat je kijkt of je daar met landbouwbeleid wat aan kunt doen. Daar beginnen mijn twijfels, zoals ik die eerder uitte. In ieder geval komt er nog veel uitstoot van arbeid. Maar inderdaad, een voordeel van sommig milieu en voedselbeleid kan zijn dat het wat arbeidsintensiever is. Bij verschillende van de voorbeelden die Wouter vdW geeft, denk ik dat dit vooral vervanging van middelen /inputs door management is en niet meteen heel veel jeugdwerkelozen aan het werk zet. En een ha bos of natuur vraagt minder arbeid dan een ha groenteteelt.
Vanmiddag kwam ik langs volle terrassen. Als je via lage loonbelasting (en hoge btw op voedsel in de supermarkt) veel van de terrasgangers zou kunnen verleiden ook buiten de deur te eten in plaats van thuis een hapje te nemen, doe je vermoedelijk meer voor de jeugdwerkeloosheid dan als je vooral naar de huidige landbouwsubsidies kijkt. Het aantrekken van het toerisme in Spanje zal meer doen voor de jeugdwerkeloosheid dan veranderingen in het landbouwbeleid, zo vermoed ik. Maar dat is ook een kwestie van rekenen.

Tot slot: De opmerking van Dick #74 over proces in plaats van eindpunten is me uit het hart gegrepen. Ik concludeerde vanochtend in een mail binnen WUR nog hetzelfde. Ook in de macro-economie is er in de decennia na de oorlog heel veel nagedacht over het algemeen evenwicht wat misschien toch maar betrekkelijk weinig heeft opgeleverd; terwijl het proces naar dat evenwicht veel belangrijker is voor het handelen op middellange termijn.

Tot slot -2: C.T. de Wit is het LEI zeker bekend. Ik ben al oud genoeg om hem ooit ontmoet te hebben en toevallig citeerde ik ook hem vanochtend nog in een interne mail. Nl. dat je sommige zaken wel op de goede schaal moet bekijken, het kan handig zijn wat vervuilender in Flevoland te produceren, als je daarmee heel veel grond overhoudt voor natuur op een andere plek. En overigens is kapitaal/arbeidssubstitutie een heel normale economische analyse die ook buiten Wageningen werd en wordt gedoceerd ;-)