boeren, natuur en literatuur

De visie van Jan Wolkers op natuur was blijkbaar niet heel eenduidig, of het heeft geen doorwerking in de Jan Wolkers Prijs voor het beste natuurboek van het jaar. Want zowel Chris de Stoop als Dirk Draulans haalden de lijst genomineerden.

De eerste schreef Dit is mijn hof, hij komt er binnenkort bij ons op het LEI een causerie over houden. De tweede is een natuurmens, die zich, zo meldde de NRC gisteren in een interview, als de Midas Dekkers van Vlaanderen ziet. Ook hij schrijft in zijn natuurdagboek In den Putten over de Hedwige en omgeving. En heeft geen goed woord over over De Stoop: "Hij schetst de valse nostalgie van het boerenleven. Hij schrijft over boomgaarden en korenvelden die niet meer bestaan. Het boek wordt geklasseerd als literaire non-fictie. Wel, het is gewoon fictie". 

Hoe de fricties tussen boeren en natuur zich ook in de literatuur manifesteren. Ben benieuwd wat de Jury gaat besluiten. (het fotootjte nam ik enkele jaren geleden bijna ter plekke).