De blockchain technologie vervangt de third trusted party (zoals de notaris) doordat het een transactie versleuteld in een grootboek duizenden keren op het internet opslaat. Die transactie bevat ook alle voorgaande transacties (van een geldsbedrag, of zo je wilt een perceel land in het kadaster). En doordat de versleutelde data op allerlei plaatsen staan, kan er alleen wat veranderd worden (een gift van geld of een verkoop van grond) als alle machines die de data bewaren het eens zijn dat iemand eigenaar is en een verandering in het eigendom kan doen (= het aanpassen van de blockchain). Het kraken van een van de machines heeft dus geen zin. En in de cryptologie zit een hashfunctie: dat is de toevoeging van een cijfer of enkele tekens vanuit de data waarmee je wel van de data naar de hashfunctie kunt, maar niet andersom. Het gaat hier wat ver om uit te leggen hoe je mensen zo gek krijgt om computers in te zetten voor dit werk (men krijgt ingenieus betaald in bitcoins).
Maar het punt is dus dat je dit niet alleen voor geldtransacties kunt doen, maar voor tal van zaken als kadasters en andere waarde-registers. Je kunt er ook smart contracts mee maken. Een startup Lighthouse doet dat: contracten die zichzelf uitvoeren als aan een bepaalde conditie is voldaan. Dat komt uit de blockchain functie dat je pas je geld krijgt als x% van de machines (miners) akkoord is.
Op die manier kun je ook (Ethereum doet dat) werken met digitale autosleutels. Die je niet alleen kunt uitlenen, verhuren of verkopen, met voorgeprogrammeerde regels kunnen de autosleutels ook zichzelf verhuren (bv. op zondag als de eigenaar de auto niet nodig heeft).
The Economist 31.10.2015: The great chain of being sure about things.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten