Rob Roy kende ik als een cocktail die bedacht werd in het Waldorf Astoria, NY. N.a.v. een populaire operetta. gebaseerd op het gelijknamig boek van Walter Scott over Robert Roy MacKenzie, een Schotse volksheld. Het boek is uit 1817, de operetta en de cocktail uit 1894.
Ik kom daarop vanwege de serie schilderijen uit Food and Feasting in Art. Dat bevat bijgaand schilderij van Telemaco Signorini, dat Leith heet en uit 1881 stamt. De opvallend kleurrijke reclame in de hele setting viel me op. En dat moet dus reclame voor het boek zijn. Leith is een plek in Schotland, de Italiaan werkte enige tijd in Edinburgh en bezocht de plaats. En vermoedelijk was dit ook bedoeld als een verwijzing naar Garibaldi, die bekend stond als de Rob Roy van Italiƫ.
Enfin, het punt is eigenlijk dat het gebouw een overdekte markt voorstelt, daarom staat er reclame op. Overdekte markten (markthallen) waren een uitvinding van zo rond 1880. Het oude Rome had al markten, maar met het verval van het Romeinse rijk verdwenen ook veel markten. Zelfvoorziening en marskramers die goederen uitventen waren de norm. Pas toen in de 13e eeuw de steden weer tot leven kwamen en begonnen te groeien, kwam de markt terug. Van de late Middeleeuwen tot in de 19e eeuw bepaalden ze wat er gegeten werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten