Het ene etentje is de andere niet, zo leert Food and Feasting in Art. Er is het ontbijt dat bij de werkende klasse door de eeuwen heen vreemd genoeg niet altijd veel voorstelde (wat nieuw licht werpt op de kinderen die zonder ontbijt op school komen in sommige wijken). Dit eten dat het nachtelijke vasten breekt (vandaar break (the) fast) was lange tijd een aristocratisch ding. In de 18e eeuw werd het voor die kringen normaal in de vorm van een paar biscuits en een warm drankje. Tot begin 20ste eeuw werd het ontbijt geassocieerd met rijkere kringen, pas daarna daalde het de sociale ladder af.
Lunch was voor velen dus de eerste echte maaltijd. Het diner was altijd het belangrijkst, is ook de maaltijd die aan het eind van de dag in het teken staat van gemeenschappelijkheid en gasten. Als die cultivering van relaties erg hoog staat kan het uitlopen op een banket.
Zeker in het Zuiden kunnen de maaltijden buiten worden genuttigd. Dat maakt het nog geen picknick. De picknick komt uit de jachtpartijen en wordt dus op het platteland genuttigd, waarbij iedereen iets te eten en drinken meebrengt. Contact met natuur is essentieel en dat geeft ook enige vrijheid van etiquette. Waarbij Manet in zijn beroemde schilderij Dejeuner sur l'herbe voor die tijd wel schokkend ver ging met het contrast tussen gekleed en naakt (foto).
Luistertip:
Boudewijn de Groot en de psychadelische versie van de picknick
Geen opmerkingen:
Een reactie posten