kapitalisme en democatie

Veelal wordt beweerd dat (volks)kapitalisme en democratie hand in hand gaan: het kapitalisme leidt tot welvaart en rijkere mensen willen inspraak voor ontplooiing.
De NRC van vrijdag had een interessant interview met de Duitse socioloog Wolfgang Streeck, die in 1946 in het mij bekende Lengerich is geboren (mocht je er komen: er is een uitstekende ijssalon).Streeck beweert dat kapitalisme en democratie in essentie onverenigbaar zijn of althans fors botsen
Hij vindt de periode na de oorlog een uitzondering: de wederopbouw en de gemeenschappelijke vijand van het communisme. De stappen daarna schetst Streeck als volgt:

• eind jaren 60: dalende groei, bedrijven willen meer ruimte voor groei, burger loonverhogingen, dat was men gewend. Oplossing: regeringen kiezen voor inflatie
• VS eind jaren 70 inflatie loopt op tot 20%. Overheden gaan geld lenen om sociale voorzieningen in stand te houden of uit te breiden. Om die leningen gemakkelijk te krijgen werden financiële markten geliberaliseerd. Tatcher en Reagan.
• In de jaren 90 waren de overheidsschulden zo hoog dat de markten dat niet meer pikten. Gevolg: privatiseringen en bezuinigingen. Naast nog meer deregulering.
• Ook burgeres kunnen nu makkelijker lenen: staatsschuld daalt wel, maar de private schuld explodeert. In 2008 klapt de boom.
• Overheid nam veel schulden over, o.a. van banken. Daarom extreme bezuinigingen. Stagenerende economie, met als gevolg dat we nu geld bijdrukken

Volgens Streecker zitten we nu in de consolidatiestaat: slank en geprivatiseerd. Ik vraag het me af, als het om slank gaat (nog altijd de helft van de economie, en de staat als eigenaar van bedrijven en onroerend goed). Maar een interessant aanvulling op een eerdere meer gedetailleerdw historie van de crisis in stappen.