Italie is een van de weinige Europese landen waar de grootschalige retail (type AH of Carrefour) nog niet heeft toegeslagen. Institutionele vernieuwing gaat er langzaam en net als bij de banken (ABNAmro kan er rond de Venetobank nog van meepraten) schijnen er tal van instituties te zijn die het bij de huidige structuur houden. Ook rond de food bedrijven is de kleinschaligheid beroemd. In Italiƫ domineert het familiebedrijf.
The Economist constateert nu dat verschillende kleine food processors toch met export naar het buitenland aan de slag gaan. Tenslotte is de Italiaanse keuken tot achterin China populair.
Het valt het blad op dat Italie veel minder exporterende bedrijven (per klasse van werknemers, dus het is geen grootte-effect) heeft dan Duitsland of Spanje.
Als verklaring noemt het blad dat er in dit land geen grote retailers zijn die de kar trekken. Niet alleen in Venetie (foto) maar in heel Italiƫ vindt je geen grote retail concerns met ook een buitenlandse poot. In andere landen heb je die wel, en als je dus als klein Frans voedselbedrijf bij Carrefour in de schappen ligt, dan kun je makkelijk ook naar de schappen van de buitenlandse Carrefour. Dat voordeel hebben de Italianen niet. Nog een reden om die instituties eens minder beklemmend te maken, zo zou ik denken.
The Economist 3.1.2015 Italy's small food-makers: Export or die
Geen opmerkingen:
Een reactie posten