Lusk is uiterst kritisch op het rechtvaardigen van overheidsregulering op basis van behavioural economics. Dat vakgebied (bekend van het Nudge principe) staat al een paar decennia in de belangstelling en heeft tot Nobelprijzen geleid. En in de Britse overheid tot het oprichten van een Behavioural Insight Team.
Het inzicht is gegroeid dat we de ca 200 beslissingen die we per dag over eten nemen, niet allemaal rationeel nemen. En korte termijn plezier boven de lange termijn effecten stellen. Dat lijkt de bijl aan de wortels te leggen van een uitgangspunt van de economische wetenschap: dat de consument weet wat zij wil en door de aankoop laat zien wat haar voorkeur is. Maar blijkbaar is er niet alleen market failure maar ook een cognitive failure.
Lusk vindt dat geen basis voor overheidsinterventie. Om tal van redenen: de effecten zijn vaak gering, ze zijn in laboratoria met studenten gevonden, soms met situaties die de werkelijkheid slecht nabootsen en blijken bij deskundigen in het veld niet of niet in die mate op te treden. Vaak zijn er dan instituties die de valkuilen doen vermijden (voor consumenten: de Nieuwjaarsvoornemens) en ook de consument die echt wil kan aan zelf-regulering doen.
Bovenal lijken er moreel-filosofische problemen: mensen zijn niet meer afrekenbaar op hun daden en het leidt tot paternalisme waarvan niet te bepalen is wat dan het juiste niveau daarvan is. Kortom: Lusk vindt dat marktfalen de enige echte reden voor overheidsinterventie moet zijn, en dat de rol van behavioural economics beperkt moet blijven tot de vormgeving van de maatregel.
Jayson L. Lusk: Are you smart enough to know what to eat? - a critique of behavioural economics as justificiation for regulation in: ERAE 41(3) 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten