Dat is een discussie die o.a. rond PepsiCo speelt, zowel groot in frisdrank zoals Pepsi Cola als in Frito-Lay, bekend van de chips. Dure managers zitten schaalvoordelen (1 jaarverslag naar de aandelenmarkt) en synergie (aanbiedinkjes van snacks + energiedrankje voor de computer-gamer) te managen. Maar misschien kan de markt dat wel net zo goed als de bureaucratie.
Het antwoord op de vraag is theoretisch makkelijker dan in de praktijk, dan moet je die synergie meten. Bij PepsiCo wordt de discussie aangewakkerd doordat de resultaten zeer te wensen over laten in vergelijking met CocaCola. En dus willen de venture funds opsplitsen. The Economist van 1 maart rapporteert dat Nelson Peltz er een 37 pagina's aanvalsdocument voor gepubliceerd heeft dat nu eens een keer goed leesbaar is met een helder overzicht van argumenten.
In hetzelfde artikel stelt Richard Webster van Bain & Company, de strategy consultants, dat de ontwikkelingen in de westerse wereld en de rest van de wereld uiteenlopen. In de volwassen markten van het westen is opsplitsen vaak beter: markten zijn daar qua consumentenvraag heel complex (kijk eens wat er allemaal in de retail staat in het vak shampoos, conditioners en haarkleur middelen) en je hebt te maken met een paar grote retailers die de logistiek goed voor elkaar hebben.
In de ontwikkelende markten is de retail en logistiek juist sterk gefragmenteerd, en heeft het zin een brede product-range (assortiment) te hebben met een grote verkoopstaf. Die kunnen de verkoop van de frisdrank en de snacks in 1 keer regelen.
Als je die twee situaties combineert zou je uitkomen op het opsplitsen van de multinationals in de westerse wereld en dus ook mondiaal, en die dan via licensing agreements aan elkaar verbonden zijn. Dat lijkt ook te complex. Niet splitsen dus als het om mondiale multinationals gaat, zo stelt Bain & Co.
Uit: The Economist 1.3.2014 Snacka and drinks - Let my Fritos go
Geen opmerkingen:
Een reactie posten