Yeah Yeah Yeah

Eerder blogde ik over de economie van de popmuziek naar aanleiding van een boek van Elijah Wald. Die stelde dat de Beatles een einde maakten aan de popmuziek. Nu is er een boek van Bob Stanley: Yeah, Yeah, Yeah die 60 jaar popmuziek bespreekt, en dan met name wat de charts heeft gehaald. Lovend besproken als een goed vervolg, juist ook over de sixties, disco, soul, philly soul etc.

Pas nu zou de popmuziek dood zijn, omdat het te makkelijk te downloaden is.
De emotie van het horen van de plaat, zaterdag naar de winkel, tapen van een vriendje of de radio, het is weg. En met het eenvoudig downloaden is dat, en daarmee de gezamenlijke soudntrack van de wereld, allemaal weg. Het lijkt me te pessimistisch, maar we zullen zien.