Recept voor groei

De groei-economien van Azie kenmerken zich door drie stappen:

* landhervorming zodat boeren het beheer over hun grond krijgen, hoe klein de stukjes ook zijn, waarmee productiviteit omhoog gaat, er een prikkel is voor investeren en er zelfs geld overblijft om buiten de landbouw te investeren.

* vervolgens een export-georienteerde maak-industrie, die gesteund wordt in zijn opbouw door de overheid. Maar concurrerend wordt gehouden door de export-verplichting, zodat zwakke ondernemingen geelimineerd (kunnen) worden.

* een van de belangrijkste steunpunten voor de maak-industrie is een financieel systeem dat geld tegen lage spaarrentes weghaalt bij spaarders en goedkoop neerzet bij de industrie-in-de-kinderschoenen.

Aldus Joe Studwell in zijn boek: How Asia Works: Success and Failure in the World’s most dynamic Regions. The Economist van 13 juli bespreekt het boek lovend hoewel ze het idee, dat nog al ingaat tegen de Washington consensus, controversieel achten. Maar het komt aardig overeen met de meer theoretische inzichten van de system-innovation aanpak, en de Nederlandse ervaringen toen eind van de 19^e eeuw de kredietcooperaties die nu de Rabobank heten, niet alleen de kredietvoorziening voor boeren op gang kregen, maar ook  rurale spaaroverschotten in andere delen van de economie konden gaan investeren.