GLB na 2013 op de pijnbank

De meeste recente aflevering van EuroChoices bevat een paar papers die naar de voorstellen voor de herziening van het GLB kijken. Freibauer et al. hebben nagegaan of de voorstellen iets waarmaken van de claim dat ze goed zijn voor het verminderen van de uitstoot van klimaatgassen.
De auteurs zijn niet overtuigd, en dat is nog vriendelijk uitgedrukt. Weliswaar mag je straks geen permanent grasland op bv. veengronden omploegen (althans als je je premies wilt houden), maar (opniew) draineren of waterpeilen verlagen mag nog volop. Van de Ecologische Focus Zones is de bijdrage niet erg duidelijk maar in ieder geval is het niet erg waarschijnlijk dat het optimaal is om op elk bedrijf 7% te realiseren. Targetting ligt meer voor de hand.
Bijvoorbeeld door gebieden met lage productie er uit te halen, maar pijler 2 bevordert juist landbouw op marginale gronden. De auteurs pleiten hier voor een LCA benadering en tonen zich voorstander van een mineralenboekhouding als je klimaatsdoelen wil nastreven. Mitigatie en adaptatie zouden ook veel beter uit elkaar moeten worden gehaald.
Als het zo lastig is om landbouwbeleid en klimaatbeleid in 1 set maatregelen te stoppen moeten we misschien de land- en tuinbow maar onder het klimaatbeleid en het ETS brengen, zo kreeg ik de indruk na lezing.