Sugandafjordur denkt er wat op gevonden te hebben. De trawlers zijn te duur en te onduurzaam, dus men is overschakeld op duurzamer lijnvissen (er zijn twee vormen, maar het komt neer op een lange lijn met veel haken waaraan een aas wordt vastgemaakt, toen ik een paar jaar geleden met de directeuren visserij-onderzoek op IJsland was, heb ik al eens een ingewikkelderl expose daarover mogen aanhoren). Dat gebeurt veel in IJsland, maar hier gaat men prat op een duurzame en multifunctionele formule.
Om te beginnen heeft men niet alleen de visserij maar ook het dorp en de visverwerking verduurzaamd, zo meldt een groot bord in het dorp. Voor het dorp is dat relatief eenvoudig: vernieuwbare energiebronnen als geo-thermische (warm water) en waterkracht zijn op IJsland vaak niet ver weg.
De visverwerking heeft ook nagedacht over duurzaamheid waarbij de goedkope energie nieuwe mogelijkheden opent: de viskoppen worden nu gedroogd en geexporteerd naar Nigeria, waar ze gekocht worden om in de soep te nuttigen. [het zijn dus niet alleen de mindere delen van kippen die naar West-Afrika gaan]. Datgene wat echt niet eetbaar is, wordt ingevroren en gaat voor visvoer naar Denemarken. Het invriezen gebeurt in de vorm van pallets, zodat er geen pallets nodig zijn en later weer retour moeten (hout blijft schaars op IJsland).
En het is multifunctioneel: de toerist kan dit alles meebeleven. Je kunt een dagje mee gaan vissen op een professionele boot, je mag je (of andermans) vis helpen verwerken in de visfilleerderij of je kunt een viskookworkshop doen. Wij kozen twee maal voor de beste vorm van participatief onderzoek: visrestaurant Talisman (ook met heel goed lamsvlees): nog nooit zo lekker een perfect klaargemaakte kabeljauw gegeten - vers uit de fjord. Gaat dat zien en vooral proeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten