En zo kwam het dat ik een uitnodiging aanvaardde om net als elk jaar een groepje studenten van de Universiteit van Reading te ontvangen. De examenklassen toeren elk jaar door Nederland om hun kennis aan de praktijk te toetsen.
Een paar weken geleden kwamen we er achter dat dit dus een ongelukkige dag is, kantoor dicht. En zo kwam het dat we de lezing verplaatsten naar het volgende programmaonderdeel, een kaasboerderij in Vreeland.
Mooi tochtje door het Groene Hart, mooie kaasboerderij met bed & breakfast. En als de bureaucratie meezit in de toekomst ook inpandige appartementen in de boerderij. Mooie plek dus om de studenten uit te leggen hoe de agrarische sector sinds de Gouden Eeuw nauw verbonden is met de stad en ook daarom een business mentaliteit heeft. Dat krijg je als je zolang in internationale markten bent geintegreerd, met ups en downs.
Met de studenten ging het nog over grondwaarde. We kwamen er achter dat de landbouwgrond hier veel meer waard is dan in het VK. Maar ook dat landbouwgrond daar tegen veel hogere waardes de woningbouw in gaat dan hier. Ik taxeer dat hier op 4 a 4,5 ton per ha, in het VK zou dat rond het miljoen liggen. Qua regulering van de ruimtelijke ordening lijken de twee landen elkaar niet veel te ontlopen, beide hebben scherpe grenzen tussen rood en groen. Wat wel verschilt is het huur- en bouwbeleid. Wij bouwen ook veel sociale woningbouw in de Vinexwijken, in het VK wordt er aan de rand van de stad alleen voor de rijkere bevolking gebouwd. De working class woont in de oude wijken in de binnenstad en de huursector is er minder gereguleerd. De biedprijs voor schaarse woningbouwgrond ligt dus hoger, dat leek ons een logische verklaring, maar misschien weet een lezer het beter. Als het klopt is er een goede reden om vanuit de landbouw te pleiten voor liberalisatie van de woningmarkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten