Schaarste in India en dollars in China

Vermoedelijk rot meer dan een kwart van de groente en fruit weg voordat het van de boer bij de consument is. Althans in India. In het westen ligt dat op minder dan 10% (maar daar gooien consumenten veel weg of is er afval bij maken van voorgesneden salades).
De oplossing is investeren in koel-ketens (chill chains). Dat vraagt grote investeringen. Juist daarom zou het goed zijn als in India ook westerse supermarkten toegelaten worden. Maar dat houden de gezinsbedrijfjes en straathandelaren tegen. Ofwel de political economy van de voedselverspilling en grondstoffenschaarste.

The Economist had er vorige week een mooie rapportage over: retailing in India -send for the supermarketers, 16.4.2011

Ze rekenden in een ander artikeltje ook nog even uit wat je voor 3 triljoen dollar kunt kopen, de reserves van de Chinese centrale bank. Bijvoorbeeld alle Amerikaanse landbouwgrond en gebouwen., die staan voor nog geen 2/3e van dat bedrag (1.87 triljoen) in de boeken. Schaarsteprobleem voor China ook opgelost. (Overigens ging het blad er gemakshalve aan voorbij dat ze van heel veel eigenaren zijn en je ze niet in 1 deal kunt kopen, met als gevolg dat je je eigen markt verpest doordat je de prijs opdrijft).