Krimp op het Kasteel

Een dagje kasteel Groeneveld vandaag. De bruidjes werden aan- en afgereden voor de foto van hun leven. Zo te zien liepen ze er gelukkig warm voor, want het weer zat niet mee.
Wij bogen ons intussen over de krimpgebieden aan de rand van Nederland en probeerden zicht te krijgen op wat er anders loopt als de onroerendgoedmachine tot stilstand komt, er weinig externe investeerders zijn, panden brandgevaarlijk leeg komen te staan (foto), de WOZwaardes teruglopen en bewoners dus relatief belangrijker worden. Creatitiviteit wordt dan belangrijker dan geld.

De discussie ging al snel over de vraag of lagere waardes ook weer bepaalde activiteiten aantrekken, van asielzoekerscentra tot natuur. Dat laatste is nog maar de vraag, want de landbouwgrond blijft waardevol en de maatschappelijke waarde van natuur is in de Randstad hoger, ook al is het in krimpgebieden misschien goedkoper aan te leggen. Daarmee wijken de Nederlandse natuurgebieden ook af van de buitenlandse Natura2000 gebieden, waar vaak meer mensen in het gebied wonen dan aan de rand, en waar de landbouw vaak marginaal is zodat natuur als plattelandsontwikkeling (met streekproducten en toerisme) wordt ingezet.

Kortom een boeiend gesprek, waarmee er nog de nodige vragen zijn hoe de economische mechanismes gaan werken in dergelijke krimpgebieden, die eerst nog groeigebieden waren (en waar ook groeiende steden binnen een uur rijden beschikbaar blijven).