klimaat en landbouw

Uit Parijs kreeg ik een alleraardigste studie van de OECD over landbouw en klimaatsverandering. Het rapport zet tal van onderzoek op een rijtje en onderscheidt hoofd- en bijzaken. Twintig jaar onderzoek met gewasmodellen en klimaatonderzoek laat zien dat tot 2050 de effecten van de klimaatsverandering waarschijnlijk erg klein zullen zijn. Pas in de tweede helft van deze eeuw gaat de gemiddelde temperatuur echt behoorlijk omhoog en zullen we het ook in de landbouw merken. Met dan nog de kanttekening dat gewasmodellen een deel van de substitutiemogelijkheden (tussen gewassen en soms zelfs rassen) onderschat.

De belangrijkste boodschap van de studies over de gevolgen van klimaatsverandering op de voedselprijzen is dan ook dat voedselprijzen tot 2050 heel gematigd zullen stijgen, gezien de gematigde stijging van de temperatuur.

Verder constateert het rapport dat de landbouw tegen relatief lage kosten emissies kan verlagen (mitigation). Dat maakt het welvaartstechnisch aantrekkelijk voor politici om vooral in de landbouw maatregelen te nemen. Het rapport maakt niet duidelijk of boeren er wat aan kunnen verdienen, hoewel het wel wijst op emissiehandel.

Het rapport ordent ook wat terminologie. We kenden al het onderscheid impact, adaptation (aanpassen en met de gevolgen leren leven) en mitigation (klimaatsverandering proberen te voorkomen door anders te gaan werken). De belangrijkste vormen van adaptation, zo schrijven de auteurs zijn Reducing sensitivity (bv. rassen zaaien die tegen een stootje kunnen), Altering the exposure (bv. investeren in weersvoorspelling) en Increasing resilience (bv. zorgen voor eigen vermogen zodat je kunt herstellen).
Aardig is ook de trits om met risico’s om te gaan: mobility (risico’s geografisch opvangen), storage (in de tijd opvangen), diversification (spreiding over categorien vermogen of inkomen), communal pooling (gezamenlijke actie tussen huishoudens) en exchange (via de markt, bv verzekeren).

Anita Wreford, Dominic Moran and Neil Adger: Climate change and agriculture. OECD, 2010