incentives matter

Prikkels doen er toe, zo betogen economen vaak. Het wordt nog wel eens ontkend, maar er zijn fraaie voorbeelden van. De NRC had er dit weekend ook een: vorig jaar is het aantal dagen dat een patient in een ziekenhuis ligt weer met 5% gedaald, tot 3,3 dagen. Sommige ziekenhuizen zitten al ver onder de drie (hoewel dat ook van het type behandelingen kan afhangen).
Oorzaak: men wordt niet meer per ligdag maar per behandeling betaald. En er is marktwerking. Gevolg is dat ziekenhuizen eindelijk logistieke programma's hebben opgezet. Besparing tot nu toe 100 a 200 miljoen.
Ik vind het resultaat niet alleen nuttig als illustratie van het nut van marktwerking en vooral dat prikkels er toe doen, maar ook van het feit dat er toch in de hoogste OECD kringen bij innovatie vooral aan het bedrijfsleven wordt gedacht, en op zijn best aan inkoopgedrag van de overheid. Maar ook de publieke sector, een zeer groot deel van de economie, kan innoveren. Via invoering van rekeningrijden, of dit soort innovaties.
Een enigzins gerelateerd verhaal in de NRC: Wagenings onderzoek toont aan dat veel mensen weinig in GMO zien om milieuproblemen op te lossen, of men nu een appelallergie heeft of niet. Maar als de GMO techniek zou worden ingezet voor appels waar ook allergische mensen tegen kunnen, dan zijn zij die er baat bij hebben minder tegen en meer voor. Zeer rationeel lijkt me: kwestie van kosten en baten (of zo je wil het voorzorgsbeginsel).
En verder was ik niet de enige die klaagde over een hoofdredactioneel artikel in de kwaliteitskrant over de Deltawerken. De NRC trekt het boetekleed aan.