Less meat or less carbon?

In februari hield de OECD een vergadering onder bovenstaande kop, alsof het een absolute trade off is, vlees of emissie van CO2. Tilburgs hoogleraar Food, Farming en Agribusiness  Siem Korver doet er in de nieuwste uitgave van het blad Cooperatie verslag van.
Hij citeert een berekening dat bij ongewijzigde trends (overigens een zeldzaamheid in de samenleving), in 2050 de veehouderij verantwoordelijk is voor 50% van de CO2 uitstoot (en dan hebben we methaan nog).
Eerder deze week zaten we er beroepshalve met een groepje mensen over te praten en toen doemde het horrorscenario op dat zo'n situatie waarin de veehouderij voor een zeer groot deel van de klimaatgassen verantwoordelijk is, tot verkeerde ingrepen leidt. Bijvoorbeeld command-and-control regels die technieken voorschrijven of consumptie verbieden omdat miljoenen boeren lastig met economische instrumenten als cap-and-trade in CO2 emissierechten te reguleren zijn. Maar waarmee innovatie niet bevorderd wordt.
En nog erger: het idee dat kip en varken efficienter zijn en minder klimaatgassen uitstoten (wat waar is wat betreft de vleesproductie) en dat er daardoor prikkels ontstaan om de graslanden om te ploegen. Dat laatste is nu juist niet slim want dan komen er veel gassen uit de bodem vrij. Omploegen van de pampa's kan tot veel erosie en uitstoot leiden. Kengetallen moet je dus goed berekenen, inclusief ontbossing en omploegen. Zeker als je ze gebruikt in de politiek of in handelsystemen.

Siem Korver: Less meat or less carbon. In Cooperatie maart 2010