Het overlijden van Ramses Shaffy was gisteravond een goede reden zijn werk weer eens uitgebreid te beluisteren. Hij leerde ons in de jaren zestig dat je ook lyrische, poetische popmuziek in het Nederlands kunt maken - het hoeft niet altijd Procol Harum te zijn. Het brengt je terug in Amsterdam (hoewel ik daar pas begin jaren 70 was).Levenslust schalde uit de boxen, zo werd ook op de tv beweerd. Maar ik beluisterde tussen de regels ook melancholie en verlatenheid. Misschien omdat ik tegelijkertijd een rapport reviewde met de LEI inkomensrapportages die -daar verklap ik niets mee- voor dit jaar natuurlijk bedroevend laag zullen zijn. Je kunt bijna een samenvatting schrijven met Ramses' teksten: De wereld heeft mij failliet verklaard / Laat me / We leven nog / We zullen doorgaan.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten