De opbrengsten per ha moeten nog fors omhoog om de wereld te voeden. Dat lijkt ook best mogelijk. The Economist had vorige week een verhaal over sateliet-technologie en landbouw, maar ook een interessant bericht over nano-technologie. Er bestaan inmiddels zgn. carbon nanotubes, kleine cilindertjes met koolstof, die o.a. in de electronica zinvol lijken. Maar er bestaat ook een angst dat die nanotubes cellen van planten, dieren en mensen kunnen beschadigen.
Dat blijkt het geval te zijn en onderzoekers van de Universiteit van Arkansas hebben dat meteen maar omgezet in een nuttige toepassing. Door ze bij zaden te stoppen, vergemakkelijken ze het ontkiemen ervan. Evolutionair hebben kiemzaden een soort coating omdat de omstandigheden goed moeten zijn om tot ontkieming over te gaan. In de landbouw wordt er voor gezorgd dat die omstandigheden goed zijn, en is de bescherming dus te sterk. Planten met toegevoegde carbon nanotubes ontkiemen en groeien aanmerkelijk beter.
geen afnemende meeropbrengsten
Het is een voorbeeld van wat prof. Rudy Rabbinge eerder deze week in Den Haag nog eens doceerde: de wet van de afnemende meeropbrengst geldt niet als je alle inputs verhoogt en een andere productiewijze kiest: door zo'n uitvinding ontwikkel je niet langs de frontier-curve maar verleg je hem.
Hij wees er ook op dat permanent grasland uiteindelijk CO2 beter vastlegt dan de meeste bomen, het voert CO2 dieper de grond in. Wil men daar in Kopenhagen even aan denken?
The Economist: Seeding the seeds, 7.11.2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten